· 1-XI-2002 · 0,50 €
ALEXANDRE, DAVID RUBÍN, GUNDAS, JACOBO FERNANDEZ, KIKO DA SILVA, LEANDRO, MARCOS COSTOYA, MEIXIDE, MIGUEL, PINTO Y CHINTO, PRIMITIVO MARCOS, XAQUÍN MARÍNEdición en gallego.
Cuaderno grapado con 12 páginas impresas en color más cubiertas de cartulina flexible en color. Suplemento de historietas dirigido por Miguel Vázquez Freire, redacción de Isabel Soto, y con edición y dirección artística de Fausto C. Isorna. Rescate de la cabecera hómónima, antes revista independiente y ahora editada como suplemento de historietas del diario La Voz de Galicia desde mayo de 2002.
Contuvo una nueva entrega del concurso patrocinado por el programa Xabarín Club del canal TVG. Consistiendo el premio en trescientos lotes de material escolar de Xabarín.
Texto de la sección Cartas ó director:
Ola, lectores e lectoras: Vou repetir algo que xa dixen hai algún tempo, pero é que sinto que debo lembralo de cando en vez. Trátase de que doutra volta boto en falta as cartas dos lectores e lectoras máis pequenos, dos que aínda non teñen cumpridos os 10 anos. A eles diríxome especialmente hoxe. Xa sei que moito do que aquí se di vos debe resultar un chisco enleado ou lonxe das cousas que a vós vos interesan de verdade. Tendes que comprender que este espacio é para todos os nosos lectores e xa vedes que os temos de todas as idades. E iso é algo que a nós nos encanta. O que en cambio non nos gusta é sentir que poidades deixar de enviarnos as vosas cartas cos vosos debuxos, ou que o fagades moi de tarde en tarde. Se cadra pensades que vós tamén tedes que escribir cousas complicadas ou longas cartas. Quitarvos iso da cabeza. O único que tendes que facer é pór un bonito debuxo dentro do sobre dirixido ó noso enderezo e, se vos apetece, contarnos cal é o voso personaxe ou historieta favoritos, ou algunha outra cosa que vos pete (se vos peta). E xa está. Pegades o sobre e, al, ó buzón. E eu aquí ben contento ollando os vosos debuxos e véndome perdido para decidir con Fausto cál poñemos na revista e cál temos que deixar fóra porque non hai espacio. ¡Anda!, se cadra é iso: a algún vos fastidia mandarnos un debuxo e que logo non atope sitio. Aí si que nos colledes porque o espacio é o que é e onde non hai, non hai. Pero xa vedes que procuramos contestar a todo o mundo, e cando non pode ser nesta páxina, facémolo directamente por carta. E se o voso primeiro debuxo non entrou, recuncade que de seguro o segundo si entra. Veña, pequenos e pequenas, mandade as vosas cartas con debuxos a Golfiño que a esta páxina sen eles algo lle falta.
Once anos ten xa Teresa Iglesias, que nos escribe desde Lugo unha bonita carta que vou reproducir case enteira. Di así: "Hai xa tempo que quería dicirche que me encanta a revista, principalmente Os Fernández porque son moi parecidos á miña propia familia. Eu tamén teño un irmán da idade de Chiño e fai cousas moi parecidas. O meu personaxe preferido e o can porque ten unha cara moi simpática. Gústanme tamén A escola Vilaverzas e Os Escachapedras." E despídese engadindo que espera volvernos escribir mandándonos "algún debuxo de Vito arf, arf, arf". Fenómeno, quedamos agardando o debuxo prometido. E unha pregunta curiosa: ¿e non será que, con tanto parecido, Primitivo teña collido á túa familia de modelo? por aquí estamos abraidos do detallismo detallismo realista da súa serie e máis ben nos parecería incrible que todo fose inventado. Atenta, Teresa, que o mesmo anda o artista agochado tomando apuntes do natural cando menos o pensades. Claro que ser modelo dun artista coma este faría a calquera sentirse como as fillas de El Rei de Españ posando para Velázquez.
Diego mándanos un correo electrónico. Non nos di nin cantos anos ten, nin desde onde escribe. É o que teñen os correos electrónicos, que chegan pola rede sen que se saiba se foron escritos en Pernambuco (que é unha cidade do Brasil que sempres saia nos tebeos españois dos anos sesenta cando se quería dicir que algo quedaba moi, moi lonxe) ou na casa do lado. Veña, meus, dádenos algún dato máis. É que precisamos saber algo dos nosos lectores, polo menos iso: idade e lugar de residencia. Non é moito pedir, ¿non si? Este Diego é dos hipercríticos pero, a diferencia do ourensán Rober de hai unhas semanas, non se para moito a explicar por qué lle gusta un debuxante e por qué outro non. Simplemente, despáchaos con frases lapidarias do estilo: "A portada: non está mal o que fai Fausto, ¡gústame! Iago medra: (prefiro non facer comentarios). ¿Perci ou Marionetti?: Un guión espléndido. Luzbell: Puff." Ou: "O Castelo Regadeira: o mellor. Os Kinkilláns: Carece de guión por completo. Humor G: está ben." E para concluír, solta: "esta é a miña opinión, se rompín o corazón dalguén, que vaia ó psicólogo." ¡Toma castaña, que para iso estamos no seu tempo! ¡Como vén a nova fornada de afeccionados...! Polo menos o que non se lles pode dicir é que non teñan opinión propia. Pois, ala, seguide opinando... aínda que logo teñamos que ir ó psicólogo. (Oes, e a ti, Diego, ¿non che iría tamén ben? Despois de todo, xa ves que nas pelis de Woody Allen vai case todo quisque.)
Desglose de contenidos.
0
0
