· 12-VII-2002 · 0,50 €
ALBERTO VARELA, ALEXANDRE, DAVID RUBÍN, FAUSTO, JACOBO FERNANDEZ, KIKO DA SILVA, MARCOS COSTOYA, MEIXIDE, MIGUELANXO PRADO, NORBERTO FERNÁNDEZ, PINTO Y CHINTO, XAQUÍN MARÍNEdición en gallego.
Cuaderno grapado con 12 páginas impresas en color más cubiertas de cartulina flexible en color. Suplemento de historietas dirigido por Miguel Vázquez Freire, redacción de Isabel Soto, y con edición y dirección artística de Fausto C. Isorna. Rescate de la cabecera hómónima, antes revista independiente y ahora editada como suplemento de historietas del diario La Voz de Galicia desde mayo de 2002.
A pedido de la lectora Mª de los Ángeles Barja Sierra, se dio inció en este número la sección Contactos para establecer correspondencia entre los lectores de Golfiño.
Contuvo una nueva entrega del concurso patrocinado por el programa Xabarín Club del canal TVG. Consistiendo el premio en trecientos balones de playa.
Texto de la sección Cartas ó director:
Ola, lectores e lectoras: De Vigo chéganos esta semana unha carta cun debuxo ben curioso: Kenshin, o guerreiro samurai, próponlle un pacto de amizade a Golfiño, que este naturalmente acepta. Envíao Andrés Magán Zamorano, u vigués de 13 anos. Andrés cóntanos que é un fan do manga, como ben se nota no seu debuxo, e di que lle gustaría ver reproducido ese estilo polos autores galegos. A min non me parecería mal sempre que os autores xaponeses se amosasen abertos a reproduciren o estilo galego. ¿Que non hai tal? Poida que non, se por estilo entendemos a imitación dunha serie de estereotipos uniformes. A min iso é o que me da medo do manga: que todo o mundo remate por copiar os mesmos estereotipos. Polo demais hai mangas formidables e, por certo, o teu debuxo, Andrés, non está nada mal. ¿Non opinades os demais o mesmo?
Tamén ten 13 anos Ángeles Barja Sierra, da Gudiña (Ourense), que nos manda outro debuxo e se desculpa porque di que non é "boa en debuxo"; non te tes que desculpar, a nós encántanos que nos enviedes todos os vosos debuxos e fíxonos gracia a cara de Popeye que lle puxeches ó teu Golfiño. Ángeles, que se declara unha defensora do noso idioma, proponnos que incluamos unha sección de contactos para que todos os rapaces e rapazas de Galicia poidan enviar os seus enderezos e facer amizades por correspondencia. Paréceme unha estupenda idea, que só ten o problema do escaso espacio que dispomos. Pero imos poñela en marcha hoxe mesmo ingurándoa co enderezo de Ángeles, a quen xa podedes escribir se queredes. A partir de agora todos os que escribades, se desexades que incluamos o voso enderezo, só tedes que indicar: Para a sección de Contactos. Tamén podedes engadir algunha nota sobre o tipo de amigos ou amigas cos que vos apetece intertrocar cartas: idade, afeccións, intereses..., ou mesmo unha foto.
Deunos moita alegría recibir carta de Aurica García Schaible, unha amiga nosa que xa foi Manuche na anterior etapa de Golfiño. Precisamente Aurica bota de menos os Manuches... Si que o pensamos, si, pero o pai dos Manuches anda perdido por terras portuguesas e non sabemos se algún día poderemos rescatalo. Xa veremos. Respecto do tema das suscripcións, polo que nos pregunta, non podemos facer nada. O único xeito de poder mercar Golfiño, xa o sabedes, é o venres no quiosco, con La Voz de Galicia. Se algunha vez quedades sen el, dicirlle ó quiosqueiro que vos pida o número atrasado. Aurica, para rematar, manda unha felicitación para Marilar e Fran, polos seus Escachapedras, que lle parecen estupendos. E engade un divertido debuxo de... Golfo, "o pai de Golfiño".
De Muxía chéganos unha composición ilustrada que é un auténtico anuncio publicitario da revista. Asínaa Noemi Moreira López e os seus amigos María e Pablo. Debaixo dos debuxos pon moi clariño: "Compra a túa revista de Golfiño todos os venres por 50 cent. no teu quiosco". Con amigos así o noso futuro está asegurado. ¡Gracias, rapaces!
Inés Portela, de Santiago, é unha estudante de bacharelato que di que na súa casa a mercou primeiro a súa irmá, que estudia Belas Artes, pola insistencia dun colaborador da nosa revista que estudia con ela. (Non sei quen será, pero bravo por el.) Engade logo: "agora xa a mercamos porque realmente nos gostou". Asegura que o que máis lle gusta son as portadas e que a revista está moi ben porque mestura historietas para os pequenos con outras que tamén lles poden gustar pero que non son só para nenos porque "moitas chegan a ter un dobre sentido". Así que segundo ela a pretensión de Golfiño de chegar a ser unha revista para todos os públicos está conseguida e, como proba, cóntanos o que acontece na súa casa: "miña nai, non hai venres que se olvide lela, a min tamén me gusta, logo está a miña irmá, e logo aínda están os meus sobriños que se apoderaron das revistas e agor xa son eles os que as coleccionan e as gardan na súa casa..." ¿E logo a ti, Inés, non che apetece colecionala? Non sabes o que se laian algúns dos nosos debuxantes de non conservar as coleccións de cando nenos... En fin, que sodes bárbaros e que vos queremos cantidade pero nós temos a obriga de pedir sempre máis. Máis lectores pero tamén máis compradores. Se a pasades de man en man, pois fenómeno, porque mira canta xente a le, pero... total, por medio euro de nada. Ademais, que xa podemos anunciar que estamos preparando unha magníficas tapas para reunir toda a colección do Golfiño. Así que quedades advertidos. Cadaquén co seu e en cada casa unha colección. Polo menos.
Desglose de contenidos.
0
0
